Üç öykü

İyi öykü, rafine öykü ve viral öykü… Her biri farklı şeyler anlatır. Birincisi size uzun ve dokunulmaz bir hayat çizgisi sunar. İkincisi sizi niş bir konuma yerleştirir; kitlesel olarak ulaşmak zordur ama her lobide sizi karşılayacak birilerini garanti eder. Üçüncüsü ise steroid gibidir: Şiştiği gibi iner. Üstelik indiğinde, şişmeden önceki hâlinden daha çirkin bir duruma bürünür.

Bugün birinci öyküden çok az, ikincisinden haddinden fazla ve üçüncüsünden her köşede bulunur.

Az olan değerlidir.

İyi öykü azdır.

Gözlerine inanma

“Gözlerine inanamamak…”

Artık Türk Dil Kurumunun güncellemesi gereken bir deyimdir.

Çünkü artık gözlerine inanma. Önümüzdeki birkaç yıl içinde dijital ve basılı medyada gördüklerinin büyük bir bölümü gerçek olmayacak.

Peki, gözümüze inanamayacaksak neye inanacağız?

“Ateş olmayan yerden duman çıkmaz” atasözüne bağlı bir kültür için bu çok zor bir problemdir. Yine de her koşulda önce insana danışacağız.

Kim bilir, belki de yapay zekâ’nın hiç beklenmedik bir sonucu, insanların birbiriyle daha fazla iletişim kurmasına sebep olmak olur.

Gerçeğin değeri

"Yaratıcılık AI ile nasıl mücadele edecek?"

Diğer her şeyde olduğu gibi: Herkesten ve her şeyden farklı görerek.

Evet, AI büyük, sınırsız ve yorulmayan bir makine.

Evet, rekabet hiç olmadığı kadar zor.

Ama orijinal ve otantik olan hâlâ gerçek.

Ve gerçek hâlâ çok değerli.